Ondanks het luxe hotel hebben we
allemaal niet echt lekker geslapen. Het voortdurende gezang van de moskeeën, de
hitte en alle indrukken die we ’s nachts krijgen te verwerken zorgen ervoor dat
we niet echt diep in slaap komen. Verder worden we ook nog eens geplaagd door
muggen en/of ander gespuis wat ons vnl in de nachtelijke uren bezoekt en zorgt
dat we onder de grote rode bulten staan.
Jeukt als een gek en we krabben ons wezenloos. Gelukkig een apotheek
vlakbij waar we een onbekend goedje aangesmeerd hebben gekregen wat redelijk
verlichting geeft; gloeit wel als een gek maar ach dat hebben we ervoor over.
Na een heerlijk uitgebreid ontbijtbuffet onze gids opgezocht die al zit de
wachten in de lobby. Ze zal ons deze ochtend door het oude Bandung
rondleiden. De temperatuur is heerlijk vandaag 27 graden en een luchtig
briesje. We beginnen al te wennen aan deze temperaturen. Ondanks dat we
gisteren lichtelijk bedroefd afscheid hebben genomen van onze ‘vaste’
charismatische en altijd opgewekte Vino, boffen we ook nu weer. Larash is even opgewekt en enthousiast en
heeft zich prima voorbereid op onze
wandeling. Illustreert haar praatje vaak met foto’s uit koloniale tijd op haar
tablet en weet uitvoerig te vertellen over de art-deco architectuur die terug
te vinden is in vele gebouwen. Verantwoordelijk hiervoor blijkt de Nederlander
Schoemaker. Helaas voor de kids kent ze
alleen Engels en is het soms lastig voor hen om haar te volgen of vragen te
kunnen stellen maar welopgevoed als ze zijn passen ze zich prima aan en tonen
volop belangstelling. Vooral de geschiedenislinken naar de koloniale tijd die
voortdurend terug te vinden is in het stadsbeeld en onze uitleg hierbij geven
hen (en ons) een goed beeld van het ontstaan van Bandung en de onafhankelijks
strijd. We wandelen op ons gemak door parken, over wegen en krijgen zowaar de
kans om vandaag rustig over te steken daar het verkeer aanmerkelijk rustiger
is. In Bandung wonen gelukkig ook iets minder mensen dan in Jakarta. (Jakarta 11
miljoen Bandung 2,5 miljoen). We passeren de km 0, waar de stad werd
gesticht, Afrika-Asia straat (t.o. ons hotel) Jalan Braga en nemen daarna de
Bemo (een minitaxibusje waar we haast dubbelgevouwen ingeblikt zitten) naar de
andere kant van Bandung waar we China-town en het voormalig Arabisch kwartier
bezoeken. We bezoeken eerst de koffie fabriek die jawel vanwege de ramadan
helaas gesloten is maar de dochter van de eigenaar neemt toch uitgebreid de
tijd om ons het koffieproces uit te leggen en natuurlijk kopen we overheerlijke
koffie voor “thuis”. Koffie wordt nog zo authentiek geroosterd dat mensen
hiervoor rijen-dik voor de deur staan. In China-town wurmen we ons door alle
loco’s heen om te eindigen bij een stalletje waar we per persoon een heerlijke
lekkernij mogen proeven. Tot onze grote
verbazing krijgen we later het geproefde lekkers mee in een grote verpakking. Ter plekke maar meteen wat souvenirs gescoord
voor Mitch als aandenken aan Bandung. We
missen hem wel onze grote broer maar overal waar we om ons heen kijken zien we
hier mini-mitchjes…… zo schattig……
Daarna even gestopt om wat te
drinken en onze blaas te luchten zodat we ook niet in de goot hoeven
hahahaha…….
Opnieuw zijn we verrast door de hapjes die
hierbij geserveerd worden. Onze gids wil
ons alle culturen laten proeven en heeft Aziatische, Indonesische en
Nederlandse laten aanrukken. We genieten achtereenvolgens van loempia’s, rissoles;
een heerlijk zoet aardappelhapje, Pangsit; deeghapje gevuld met vlees en daarna
Hollandse bitterballen; niet helemaal zoals ze smaken in Nederland maar gevuld
met een veel heerlijkere vulling. Hierna een stop bij een moskee waar we via
een lift naar de 19e etage van de minaret zoeven zodat we een prachtig
panoromabeeld krijgen van de stad Bandung. Zover we kijken; gebouwen, auto’s en
scooters hahaha haast geen groen.
Daarna met de Becak richting
hotel waar we bij een klein achterafstraatje stoppen voor onze laatste
bezichtiging. Door een doolhof van straatjes komen we uiteindelijk uit in een
kleine Wajang fabriek. ’t Is goed dat we
Laresh bij ons hebben want zelf hadden we hier nooit een fabriek kunnen
bedenken. Nou is fabriek ook wel een erg groot woord voor een uit de kluiten
gegroeide huiskamer vol met wajang poppen maar indrukwekkend is het zeker. De
kids zijn sprakeloos bij het aanschouwen van deze ambachtelijke activiteiten.
Binnen 5 dagen wordt een handgemaakte Wajang pop geproduceerd, compleet met
eigen karakter beschilderd en aangekleed volgens traditionele gebruiken. Bij het aanschouwen van al dat schitterends
kunnen we natuurlijk niet met lege handen vertrekken. Valt nog niet mee om uit
al dat moois een paar te kiezen maar uiteindelijk zijn we het erover eens. De
poppenmaker laat ons zien dat hij ook een eigen karakterpop van ons kan maken.
Ziet er grappig uit maar kost hem een maand en bovendien minder nostalgisch dan
de exemplaren die we nu bemachtigd hebben.
Helaas zit onze wandeling er
hierna op. We lopen terug naar ons hotel waar we de lunch maar overslaan omdat
onze buiken nog aardig gevuld zijn van al het lekkers wat we onderweg hebben
gekregen. De kinderen gaan lekker even opfrissen in ’t zwembad waar ze al snel
worden overvallen door een echte tropische regenbui. Het kan hun pret niet drukken. Uitgelaten rennen
ze rond, ’t zwembad in en uit duikend. Pas wanneer het begint te donderen besluiten
we toch maar terug te keren naar onze kamer alwaar we tot de ontdekking komen
dat we ons draaiboek ergens onderweg “vergeten” zijn. Gelukkig weet Quinten nog
precies waar dus opnieuw de Wajang factory aangedaan waar het hele pakket braaf
op ons ligt te wachten. Pfffff…….weten we toch nog wat er de komende weken op
het programma staat.
Ondertussen is het gestopt met
regenen en we duiken nog even de stad in voor het diner. Na een heerlijke
maaltijd ontdekken we bij toeval een outlet sport warehouse waar we de kids
dolblij maken met een paar sportschoenen van Nike. Met het schaamrood op de wangen betalen we
voor 2 paar schoenen en een shirt net zoveel als onze maaltijd. (35,- euro)
Vanavond vroeg naar bed want ons
ontbijt start morgenochtend om 6:00 uur zodat we rond 6:30 naar het
treinstation gebracht kunnen worden voor de treinreis richting Yogyakarta waar
we de Borobudur gaan bezichtigen.
Trusten tot morgen…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten