Happy Valley hotel - Botanische tuinen - Theeplantage - donderdag 24 juli:

Na een helaas korte en vrij slapeloze nacht werden we vanochtend bijna letterlijk ons bed uitgeveegd door de schoonmaker die vanaf 7:00 uur zijn rondje “bezemen” rondom de  huisjes maakte. Bezems zijn hier nog gewoon van takken en bamboe en maken dus behoorlijk lawaai.  Door de kolkende rivier die onder ons huisje doorstroomde hadden we al nauwelijks een oog dichtgedaan.  Een continue aanhoudende stroom water leek op een flinke oorverdovende tropische regenbui waar maar geen einde aan kwam. Uiteindelijk een beetje in slaap gesukkeld rond half 5 waar het ochtendgebed helaas al meteen een eind aan maakte. Al met al dus maar anderhalf uur geslapen op een ook niet al te geweldig bed.  Had een flinke kuil maar was niet echt bevorderlijk voor de rug. ‘T was een iets mindere Hotel Happy Valley dan verwacht maar het uitzicht maakte veel goed. ( zie foto’s) 

 

ook de spontane contacten met andere reisgenoten uit Nederland waren een welkome afwisseling op het steenkolen engels wat  we voeren met onze gids en chauffeur. Bovendien hebben de kids meteen wat andere aansprak gehad dan steeds elkaar entertainen. Iets wat wonderbaarlijke goed verloopt tot nu toe.  Ze zijn zich erg bewust van het feit dat ze op elkaar zijn aangewezen en zijn vreselijk lief en sociaal naar mekaar toe.  Verder zijn ze ook behoorlijk onder de indruk van al hetgeen ze aanschouwen.  Vooral het stukje armoede gaat hun voorstellingsvermogen te boven.  Woninkjes van golfplaten, lappen, houten kistjes en planken;  Fayline geloofde eerst niet dan men hier in woont.  En dat mensen behoefte doen op straat was helemaal een eye-opener; gelukkig werd het netjes opgevangen in een zakje maar het leverde wel een paar kokhalzende geluiden op.

Na een simpel ontbijtje koers gezet richting de botanische tuinen  Een enorm groot terrein van 80 ha waar we jawel duizenden kilometers van huis bekende uit Oud-Gastel tegen het lijf lopen. ( Sonja en Robert Kempenaars met hun kids)  We waren in de gelukkig omstandigheid dat onze chauffeur  ahw is opgegroeid op dit terrein omdat zijn grootvader hier jaren gewerkt heeft om al dat moois tot stand te brengen. Op advies van hem zijn we rustig door het park gereden waarbij hij uitvoerig uitleg gaf over de enorme bomen die stammen uit  1855, bamboebossen, de Indische wateren, de prachtige grote lotusbloemen.  Hier en daar gestopt om vruchten aan te raken,  planten nader te bekijken en alles wat letterlijker te ruiken en aanschouwen. 

 

 

 

 

Rond 12:00 u koers gezet richting de theeplantage. Een ritje van pak em beet 3,5 uur groeit uit tot helaas een lange tocht die bijna 7 uur duurt! Dit vanwege alle verkeer op de weg vanwege het naderende Suikerfeest.  Hele families die bepakt en bezakt in auto’s ( of voor wat hier voor moet doorgaan) op scooters ( echt 4 personen is normaal!!) kriskrassend door het drukke verkeer laveren met gevaar voor eigen leven.  Ben blij dat ik achterin zit.  Krijg  ‘t vaak Spaans benauwd van al die onmogelijke lijkende manoeuvres die wonderwel goed aflopen. 

Vooral het laatste stuk de berg op heeft meer iets weg van een horrormovie dan een relaxte trip naar de top. Verkeer is gelukkig iets minder druk maar van lichtgevende hesjes of verlichting laat staan van snelheidslimiet of eigen kant van de weg heeft men hier nog nooit gehoord.  Wie het eerst komt wie het eerst……. En het recht van de sterkste zijn spreekwoorden die hier letterlijk opgaan.  Dit gecombineerd met een continue stroom aan haarspeldbochten en ontbrekend asfalt en flinke kuilen zorgt ervoor dat we regelmatig onze ogen sluiten wanneer er weer eens een laagvliegende scooter op ons afkomt.  Ik vind deze mensen erg dapper;  Fayline vindt ze gewoon gestoord!!

 

Uiteindelijk komen we in het pikkedonker aan bij de theeplantage waar we de door een oase van rust worden omarmt.  Heerlijk hier gaan we kilometers slaap inhalen!!! We hebben een prachtige suite met een mooie veranda waarop we meteen een heerlijke thee geserveerd krijgen. Hierna  krijgen we samen met Vino (onze chauffeur) een lekkere Indische rijsttafel aangeboden.  Rob wil graag een biertje bij zijn eten; is er helaas niet maar geen probleem.  Spontaan wordt er op de scooter gesprongen om in een lager gelegen gebied 2 flessen  bier van ¾ liter te scoren. Krijgen die mannen dus echt niet op! Zijn de locals erg blij mee want die mochten de laatste fles soldaat maken.    Morgen gaan we de theeplantage op en hopelijk zelf wat plukken. Vino heeft ons beloofd een stop te maken bij de warm waterbronnen.  Kijken we nu al naar uit!

Vermoeid van alle indrukken maar heerlijk voldaan duiken we rond 21:00  u ons bedje in.

Tot morgen………..