Solo - fietsen langs de rijstvelden - woensdag 30 juli

Wederom vanochtend weer vroeg op om op tijd klaar te staan voor onze auto met chauffeur die ons rond 7:00 u oppikt voor de rit richting Solo. Het is zelfs om half zeven al behoorlijk warm. Voor het eerst sinds we hier zijn geen wolkje aan de lucht maar een stralende zon!  En wat hebben wij op het programma staan?  Juist een fietstocht van ongeveer 3 uur!!  Rond half 10 zijn we bij de start van onze fietstoer.  Het is snikheet wanneer we uit onze koele bus stappen. De hitte valt als een deken op onze schouders.  Het zweet loopt meteen in straaltjes van ons lichaam. Ondanks de rijsthoed die we op krijgen ter bescherming tegen de hitte zijn we al snel doorweekt van de transpiratie. Vlgs onze gids is het ongeveer 30 graden maar ik zweer dat het minstens tegen de 40 graden liep. (gevoelstemperatuur 45!!)  We starten met een kleine klim richting rivier waarna we met een platte houten boot bedekt met bamboe matten overgezet worden. (foto)  aan de overkant weer stijl omhoog en daarna stijl omlaag richting het eerste stadje wat we zullen bezoeken. We zullen 4 stops maken en per dorpje de belangrijkste fabrieksarbeid bezoeken. Vanwege de feestelijkheden rondom ramadan zijn een groot aantal activiteiten niet te bezichtigen doodsimpel omdat er geen werknemers zijn.

In een kalm gangetje (gelukkig voor Rob) fietsen we in de verzengende hitte  over smalle wegen. Nou is wegen nogal een groot woord. Over het algemeen fietsen we over gruis-zand-stenen-door kuilen met hier en daar een aanvulling van beton. We zijn blij met elk klein stukje normaal asfalt. Meestal is dit niet langer dan een paar honderd meter met een beetje mazzel zelfs een km aan één stuk. Maar goed dat mag de pret niet drukken. Ik zal  in ieder geval in Nederland niet zo gemakkelijk meer zeuren over een hobbelig fietspad of een kuil in de weg…………….. het eerste dorp wat we passeren leeft van de rijstteelt. We stoppen langs een rijstveld waarbij we uitleg krijgen over de groei en de oogst. Onderweg zien we veel eenden opgesloten in geïmproviseerde rennen. Zij blijken nuttig voor op het rijstveld; ze eten de slakken die tussen de planten kruipen en verder blijkt het er te stikken van de palingen!  Hierna richting het volgende gehuchtje gepeddeld. Onderweg worden we steeds vrolijk door eenieder begroet. Zowel scooter rijders als fietsers, wandelaars en mensen die bij hun huis zitten; overal klinkt een vrolijk hallo.  We lijken wel een bezienswaardigheid. Wat misschien mijn lange blonde haren  ook wel zo is voor hen. In het 2^e dorp draait alles om dakpannen. Overal waar je kijkt dakpannen in alle soorten en maten uitgespreid langs de weg. Helaas is er niemand om ons enige uitleg te geven over het fabricageproces. Daarom maar meteen door naar het volgende dorp waar (legaal) alcohol gestookt wordt van rietsuiker. Het ruikt er heerlijk vinden we allemaal (behalve Fayline) de alcohol heeft een percentage van 80%!!!  Om dit te verkrijgen moeten ze het 3x achtereen distilleren. De alcohol wat na de 1^e ronde is gedistilleerd is maar 30 % we mogen het proeven maar ik laat deze beurt graag aan mij voorbij gaan. Het gevulde flesje mogen we meenemen maar laten we graag bij onze gids zodat hij nog na kan genieten met vrienden. (ze mengen dit met cola)

Daarna opnieuw de pedalen in voor onze volgende stop; de koe-markt.  Op een groot plein staan magere koeien in alle soorten en maten te wachten om te wisselen van eigenaar. Als souvenir krijgen we een klein koe-belletje. Verder is er op deze markt weinig te aanschouwen; er wordt verder alleen maar gehandeld in landbouwgereedschap en veeeeel kippen en ook hanen voor de bekende hanengevechten. We lopen ook een stukje door dit gedeelte en als een echte zwaan-kleef-aan blijft Fayline me angstvallig vasthouden bang om gepikt te worden door één van die schatjes. Dit is haast niet mogelijk daar ze bijna allemaal vast zitten aan een touwtje. Na de kippen volgen de opgehokte eenden en niet te vergeten vogeltjes in alle kleuren en maten. Wat een dierenleed!!!!  Onbegrijpelijk dat hiervoor honderden/duizenden mensen op de been zijn. We komen er haast niet doorheen en de geur is dan ook niet te harden.  Gelukkig eindigt in dit dorp onze fietstoer. Weliswaar maar anderhalf uur in het zadel maar dat was lang genoeg in deze hitte. We stoppen bij onze gids thuis alwaar we aanschuiven voor een traditionele Javaanse lunch geserveerd door zijn vrouw.  Anderhalf uur lang worden we verwend met de lekkerste gerechtjes. Nou dit smaakt 10x beter dan de culinaire tocht van gisteren. We hebben weliswaar geen kijkje kunnen nemen in de keuken maar het zal er vast hygiënischer uitzien dan onze voorlaatste stop gisteren. We hebben meteen de suggestie gedaan dat onze gids er  een combi tour van moet maken; fietsen-cultuur en culinaire stops.  We hoeven gelukkig niet terug te fietsen naar het beginpunt maar worden met onze airconditioned taxi afgezet bij ons volgende logeer adres; het Roemahkoe Heritage-hotel. Wederom prachtig-sfeervol-traditoneel en een oase van rust midden in de stad maar helaas voor de kinderen; geen zwembad!!!! En dat op zo’n hete dag als vandaag!!!!

We nemen een break op het heetst van de dag en gaan daarna  Solo in de late namiddag verkennen.  Veel winkeltjes dicht vanwege het suikerfeest en ook de Batikfabriek maar tegenover deze fabriek is er gelukkig een winkel open die veel Batik vanuit de fabriek verkoopt. Daar slaan wij onze slag. Batikshirts, T-shirts en Batikjurken en broeken voor Danielle. Even afrekenen 526.000 roepia  ofwel 35 euro. Dat noem ik nog eens shoppen. Alles word netjes geseald. Vanavond even rustig aan doen in het hotel. Klein beetje eten want wij zitten nog vol van vanmiddag en dan slapen. Morgenochtend 06.00 uur ontbijt en dan worden wij naar de trein richting Surabaya gebracht. Treinreis dus….  Tot morgen. zie hieronder een paar foto's die een leuke indruk geven van onze dag in Solo.