Malang - Bromo zaterdag   2 augustus, afscheid van de oma's en een klim op de vulkaan
Vanochtend genoten van een ouderwets Hollands ontbijt in de gezamenlijke eetkamer van onze jeugdherberg hahaha.  Lekker pindakaas en hagelslag op ons brood kunnen eten. Daarna iets liefs in het gastenboek geschreven. Een van de omatjes wilde ons nog even (ter herinnering) op de foto en daarna meteen op weg naar de jeepsafari.

Na een klein uurtje rijden stappen we over van onze comfortabele taxibus in een open jeep die ons zal vervoeren naar de Bromovulkaan. De beschrijving van het draaiboek heeft inderdaad niet overdreven dat het niet al te mooie vervoersmiddelen zijn maar wel heel sterk en stevig. De Jeep hangt van touwtjes en andere hulpmiddelen aan elkaar. Deur gaat open door aan een touwtje te trekken. Achterlicht ontbreekt, zittingen zijn gescheurd en verf bladdert er overal af maar; het rijdt en kan alles aan!!! Eerste stuk vooral door dorpjes en kleine gehuchtjes maar wanneer we een flink stuk geklommen zijn worden we omringd door prachtig natuurschoon. Halverwege de berg maken we een stop om naar de waterval te wandelen. We verwachten bergopwaarts te moeten maar we blijken omlaag te moeten lopen; gelukkig lekker schaduwrijk. De suggestie in ons draaiboek van lange warme kleding gaat hier nog niet op. We zweten onze kleren uit! Vooral terug bergop verliezen we zeker 2 liter vocht. Gelukkig staan er om de 200 meter eet en drinktentjes waar we even bij kunnen tanken en onze dorst kunnen lessen. Na een dik uur zijn we heen en weer; lichtelijk teleurgesteld over “de waterval”. ’t Was meer een flinke stroming in een riviertje. Snel opnieuw de jeep in waar we door het bergwindje al snel heerlijk afkoelen. Als echte rangers genoten de kids bovenop het dak van al het moois wat we zagen. Geleidelijk aan daalde de temperatuur en werden ook de wegen (lees kuilen-zand-stenen) steeds smaller. En we bleven maar tegenliggers passeren! Soms ging het echt om cm werk om langs elkaar heen te manoeuvreren. Met angst in ons hart soms door een haarspeldbocht niet wetende wat er aan zou komen. Maar niet te veel langs de randen gekeken en flink gepreveld dat onze jeep niet de berm in zou schieten. Gelukkig hadden we een ervaren rustige chauffeur die geen risico’s nam. Ondertussen was het zo afgekoeld dat we nu toch wel blij waren met onze lange broeken en fleece-truien/vesten. Na nog een korte foto stop ging Fayline heel stoer op de motorkap van de jeep de woestijnvlakte door! Zich niets aantrekkend van opstuivend zand of rondcrossende motors en scooters.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Uiteindelijk aangeland aan de voet van de Bromo waar we overvallen worden door gidsen die ons per paard naar boven willen vervoeren maar natuurlijk zeggen we heel stoer dat we deze klim zelf gaan maken we zijn tenslotte al iets getraind door de klim van de Borobudur. Valt helaas toch tegen want we moeten eerst door een halve km mul zand sjokken en daarna nog eens anderhalve km bergop door mul zand waarna we de laatste halve km met de trap de top bereiken. Hier worden we letterlijk en figuurlijk vergast op een enerzijds niet te harden stank van een miljoen rottende eieren (zwavellucht) en anderzijds een prachtig uitzicht. Nu snappen we pas waarom ze onderaan die berg mondkapjes stonden te verkopen. Nee die hoeven wij niet we zijn niet bang voor een beetje zand in onze mond/neus. Hadden we het maar wel gedaan we gaan zowat over onze nek…….. maar goed we zijn wel een bezienswaardigheid met dat lange blonde haar van mij. Iedereen wil met ons op de foto; we voelen ons zowaar beroemdheden. Ze komen dit overigens altijd vriendelijk vragen en we worden steeds uitgebreid bedankt met hand schudden. Wat een (overdreven) vriendelijk volkje is dit toch. 

 

 

 

 

                                     

 

Daarna de lange tocht terug naar beneden die nu de helft van de tijd duurt. Onderweg nog wat lavasteen en vulkaan zand verzameld en daarna met de jeep richting onze lodge.Lekker bovenop de berg waar het idd meteen flink frisser aanvoelt

 

We gaan ons eerst eens lekker opfrissen om al dat zand uit onze haren en van ons gezicht te wassen waarna we een lekker hapje eten. Wanneer we hierna buitenkomen lijkt het ipv zomer ineens wel winter. Het is nog maar een graad of 10 dus snel wat wintermutsen en sjaals gekocht. En daar zitten we dan bovenop een berg in Indonesië dik ingepakt.
In de familiekamer helaas ook geen verwarming daarom besluiten wij vanacht met zn vieren maar bij elkaar in het 2 persoonsbed te slapen. De andere 2 bedden voor de bagage. Morgenochtend of liever gezegd vannacht worden wij om 03.30 uur gewekt om met een gesloten Jeep naar de top te gaan om vandaar de zonsopkomst te bewonderen.